NİYE SEVİNELİM?

0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

Fetullah Gülen öldü.
Sosyal mecralarda bir heyecan furyası var ki sormayın.
Ölümünden duyulan sevinç ifadeleri gırla gidiyor.
Peki ama neden?
Yahu bu şahıs, ABD’de kendisine tahsil edilen yüksek korumalı malikanede, konforundan hiçbir ödün vermeden, etrafındaki bir dolu insanla istediği gibi görüşerek yaşayıp 83 yaşında eceliyle ölmedi mi?
Sanırsınız bir terörist başından büyük bir intikam alınmış, milletin içi soğutulmuş, kanayan yaralar kapatılmış.
Neymiş?
Ömer Halisdemir rahat uyusunmuş.
Neymiş?
Halil Kantarcı’nın dediği tekbirin getirilme vakti gelmişmiş.
Ben neyi kaçırdım acaba?
Bu topraklarda İslam’a en büyük kötülüğü yapan,
Hayatı elinden alınan gençlerimizin,
Gölbaşı Özel Harekat Merkezi’nde şehit edilip naaşları torbalarla ailelerine teslim edilen polislerimizin,
Vatanı için sokaklara çıktığı için şehit edilen 251 vatandaşımızın vebali üzerinde olan
Fetullah Gülen yakalandı mı, Türkiye’ye getirilebildi mi, tutuklandı mı, yargılandı mı?
Hasılı kendisinden yaptıklarının, işlediği cürümlerin hesabı soruldu mu?
Haksız yere yargılanan açığa alınan insanlarımızın hakkını aldık mı?
Hâlâ devletin kurumlarında köşe başlarını tuttuğu iddia edilen FETÖ’cüleri bulundukları yerlerden indirdik mi?
Hasılı maşeri vicdan rahatlatıldı mı?
Neyse boşverin!
Hem getirsek ne yapacaktık?
On bini aşkın insanımızı şehit eden PKK elebaşısı gibi onu da şartlı şurtlu teslim alıp ona da bir başka ada tahsil edecektik. O da yetmeyecek, sosyal hayattan tecrit olmasın diye cezasını ev hapsine çevirecektik. Kısaca hiçbir şey yapmayacaktık.

Gülen’in öldüğüne niye sevinelim? Keşke yaşasaydı da yaptıklarının hesabını verip cezasını çekseydi. Devlete, millete, ülkeye olan olduktan sonra pantolonunu çekmekten aciz bir ihtiyar ölse ne olur ölmese ne olur?

Sevgi YILDIRIM