ÜÇ SIFIRIN ADALETİ, BİR İNSANIN VİCDANI: Prof. Dr. Ayten Erdoğan Meselesi

0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

Memlekette artık öyle bir düzen var ki, bir insanın iyilik yapması için iki şeye ihtiyacı var:

1) Cesaret, 2) Avukat.
Ve bazen avukat yetmiyor.

Bakın, Prof. Dr. Ayten Erdoğan…
Ne Sivaslı ne Kayserili olması fark eder; ne ülkücü ne sosyalist olması…
Bu mesele ne memleket işi, ne kimlik meselesi, ne de ideoloji.
Bu mesele düpedüz insanlık, biraz da vicdan.

Kadının suçlaması ne?
Parası olmayan çocuklara muayene – ilaç desteği sağlamak…
Yani devletin yapması gerekeni yapmaya çalışmak.
Yani “ahlak” denilen o eski moda kavramı elinin tersiyle değil, avucunun içiyle tutmak.

Ama bakın görün ki bu memlekette ahlak, yerçekimi gibi işliyor:
Aşağı doğru çalışıyor.
Ve önce vicdanı eziyor.

Efendim, dediler ki: “112 milyonluk vurgun!”
Bir hafta sonra ortaya çıktı ki meğer dosyada yazan rakam 112 bin TL.
Yani üç sıfır, memleketteki huzur gibi…
Geldiği gibi gitti.

Bu üç sıfır uçtu mu, buhar oldu mu, adliyeye ulaşamadan yolda mı kayboldu, bilinmez.
Ama bildiğimiz bir şey var:
Ayten Hoca o 112 bin lirayı kendi cebinden ödedi.

Evet, yanlış okumadınız.
Bir insan, parası olmayan çocuklara ilaç yazdığı için devletin zarara uğradığı iddia edilince…
“Devletim zarar görmesin,” diye borcu üstlenip ödedi.

Yahu bir dakika…
“Dolandırıcı” dedikleri kişi devletin parasını kendi cebinden ödüyor,
devleti “zarara uğrattıkları” iddia edilenler ise devlete tek kuruş ödemiyor.

Bağrı yanık Anadolu insanının buna bir vecizesi vardır:
“Ağlayanın malı gülene yar olmaz, ama bizde hep gülen kazanır.”

Soruyorum size:
Bir insanın ahlaklı olması, bu ülkede suç unsuru mudur?

Ya da tersinden sorayım:
Birinin merhametli olduğuna nasıl karar veriyoruz?
Kaç yıl hapis cezası alırsa o kadar merhametli mi oluyor?

Madem bu insan çocuklara yardım etmiş,
o hâlde bu ülkede vicdan yasadışı örgüt ilan edilmiştir,
iyilik de örgüt üyeliği kapsamındadır.

Ve hepimiz potansiyel şüpheli konumundayız.

Devlet; çocuğa ilaç yazanı tutukluyor,
fakat çocukların hayatını karartanları kariyer basamaklarından indirip bindiriyor.
Memlekette adalet, trafik lambası gibi:
Herkese kırmızı yanıyor ama bazılarına hiç yanmıyor.

Ve işin en acı yanı, kimse artık şaşırmıyor.
Şaşırmak için bile enerji lazım; milletin enerjisi de bitti.

Bu yazının sonunda bir temennim var:
Allah, bu ülkede vicdanı olanların yardımcısı olsun.
Çünkü görünen o ki,
vicdanı olanın dostu çok az, düşmanı çok fazla.

İyilik yapanın cezalandırıldığı,
üç sıfırın kaybolduğu,
bir tek sıfırın bile bulunamadığı bu düzende…

Belki bir gün adalet gelir.
Ama o güne kadar bari biz ses edelim:

Bu ülkede suçlanan bir insan değil…
Suçlanan, adını söylemekten korktuğumuz bir kelime: İYİLİK.

Selam ve muhabbetle.