
29 Kasım 2025 Cumartesi

Tercüman Gazetesi

EVLİLİKTE YALAN: GERÇEĞİ DEĞİL, İLETİŞİMİ KAYBETMENİN SESSİZ ÇIĞLIĞI

ZÜLFÜ YARE DOKUNMAK: YİTİRDİKLERİMİZ

"Halka Aşkla Hizmetin Adı: Arapgir Modeli" Belediye Başkanı Haluk Cömertoğlu ile Röportaj

KUŞLAR YAĞMURDA DA UÇAR

DURUŞ

İNSANLARA RAĞMEN, İNSANLIK İÇİN

YENİDEN MİLLİ MÜCADELE (ÇAĞRI)

Neden İznik?…

BİR DAMLA KAN, BİN BİR ENDİŞE

Bilgi ve Adalet

KADINIM HAKLARIM VAR

AYNADAKİ LEKE

KAN BAĞIŞI: BİR YAŞAMIN KIRILMA NOKTASINDAKİ KÜÇÜK BİR MUCİZEDİR

SALEBE’NİN HİKÂYESİNİ BİLİYOR MUSUNUZ?

Ne Bu Dünyada Ne De Öteki Dünyada

FATİH'İN VE ATATÜRK'ÜN İZİN VERMEDİĞİ PAPA'YA NEDEN İZİN VERİLİYOR?

VAZO ÖNÜNDE SATILAN ÜRÜNLER SAĞLIKLI MI?

BU DÖNER BAŞKA DÖNER… KİME DÖNER?

ÜÇ SIFIRIN ADALETİ, BİR İNSANIN VİCDANI: Prof. Dr. Ayten Erdoğan Meselesi

YOK DEVE

Milletin Vekili Olmak Cesaret İster

ADIM ADIM İLERLİYOR KÖTÜLÜK

ENGELSİZ ÖZGÜRLER

DİNDARLIK VE AYDINLIK

EĞİTİMDE SOSYAL ADALET

HAK ARAMAK HAKKIMIZ MI?

İNSANLARIN EN İYİ İLACI

GÖNÜLLERİN ANAHTARI; EMPATİ

EVLAD-I FATİHAN ve SELANİKLİ MUSTAFA

Ticareti “Franchise’laştıran AKP

Baba olmak, çocuğunun üzerine titremek demek değildir sadece. Sevmenin en sessiz, en derin hâlidir baba sevgisi. Çocuk hastalandığında gece uykusuz kalmak, okuldan geç geldiyse sessizce kapıya bakmak… Ama sabah hiçbir şey olmamış gibi davranmaktır bazen baba olmak. Çocuklarına güvenli bir dünya kurmak için dışarıda fırtınalara göğüs germek, ama eve geldiğinde o fırtınayı içeri taşımamaktır.
Baba olmak, çocuğunu şımartmadan sevmek; ona hayatı öğretirken bir yandan da onun gözyaşına dayanamayacak kadar merhametli olmaktır. Her istediğini vermemek ama ihtiyaç duyduğu her an yanında olmak… Bazen bir adım geride durmak, bazen önde siper olmaktır.
Ben de baba olduğumda fark ettim: Bu işin stajı yok, hazırlık sınıfı yok. Direkt sahaya sürüyorlar seni. Babanın babalığını örnek alırsın bir yere kadar, sonrası senin vicdanınla aklının sınavıdır.
Aile olmak ise sadece aynı çatı altında yaşamak değildir. Aile olmak, birbirine katlanmaktır; bazen susmak, bazen affetmektir. Aile olmak, en çok da sabırdır. Kimi zaman eşinin sevmediği huylarına göz yummaktır, kimi zaman çocuklarının bitmeyen sorularına sabırla cevap vermektir. Bazen sofrada eksik bir tabakla idare etmek, bazen kalabalıkta kimsenin dışlanmadığından emin olmaktır.
Aile dediğin şey sevgiyle kurulur; ama fedakârlıkla ayakta kalır. Sevmediğin bir yemeği yerken yüzünü ekşitmemektir aile olmak. Yorgun olduğun hâlde eşinin bir derdini dinlemektir. Hakkını helal etmeyi bilmektir. Paylaşmak, bölüşmek, yer açmak, kalbinde yer tutmaktır.
Şimdi geriye dönüp baktığımda görüyorum ki, baba olmak her gün yeniden başlanan bir meslek. Diplomayı çocuk doğduğu an alırsın, ama usta olmak yıllar sürer. Her düşen çocuğuyla birlikte dizini tutan babalar gibi… Her yanlışta kendini sorgulayan, her başarıda bir adım geri duran babalar gibi…
Ve aile… Aile, insanın sığındığı ilk liman, terk edemediği son kaledir. Zaman geçtikçe anlıyorsun ki, dünyada herkes seni yarı yolda bırakabilir. Ama gerçek bir aile, sen yolda kalırsan gelip seni omzunda taşır.
Bugün ne kadar baba olduğumuzu, ne kadar aile olabildiğimizi sorgulama vaktidir belki de. Çünkü her şeyin hızla tüketildiği şu zamanda, en çok da “baba” olmak ve “aile” kalmak zorlaştı. Ama işte tam da bu yüzden, en kıymetlisi bu artık.
Ve bu çağda, bu hengâmede hâlâ baba kalabilmek ve aile olabilmek… İşte o, en büyük imtihandır.
Selam ve muhabbetle.