Taciz ve Tecavüz Örtbas Edilemez

0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

Taciz ve tecavüz, yalnızca bireysel suçlar değildir; toplumun vicdanını yaralayan, insan onurunu ayaklar altına alan ağır insan hakları ihlalleridir. Buna rağmen, bu suçlar çoğu zaman suskunlukla, utançla, korkuyla ya da “adın çıkmasın” anlayışıyla örtbas edilmeye çalışılıyor. Oysa gerçek şudur: Taciz ve tecavüz asla gizlenemez, gizlenmemelidir.

Faili koruyan her sessizlik, suça ortak olmaktır. “Aile meselesi”, “kurumun itibarı”, “yanlış anlaşılma” gibi bahanelerle üzeri kapatılan her vaka, yeni suçların önünü açar. Mağdur susturuldukça cesaretlenen fail, bir başkasının hayatını daha karartır. Bu bir zincirdir ve ancak adaletle kırılabilir.

Toplum olarak en büyük yanılgımız, suçu işleyeni değil mağduru sorgulamaktır. Ne giydiği, nerede olduğu, neden orada bulunduğu soruları; suçu aklamaya, mağduru suçlamaya hizmet eder. Oysa sorulması gereken tek soru şudur: Bu suçu kim işledi?

Taciz ve tecavüzün faili bellidir ve sorumluluk yalnızca ona aittir. Mağdurun susması bir tercih değil, çoğu zaman hayatta kalma çabasıdır. Korku, baskı, tehdit ve yalnız bırakılma duygusu, adaletin önündeki en büyük engellerdendir. Bu yüzden mağdura inanmak, onu korumak ve desteklemek insani bir görevdir.

Adalet, güçlüden yana değil, haklıdan yana olmalıdır. Hukuk; unvanlara, statülere, tanınırlığa göre değil, gerçeğe göre işlemelidir. Hiçbir makam, hiçbir sıfat, hiçbir ilişki bu suçları örtmeye yetmez.

Taciz ve tecavüz örtbas edilemez. Çünkü gerçek, er ya da geç ortaya çıkar. Örtülen her suç, toplumun yüzüne sürülen bir leke olarak kalır. Temiz bir gelecek, ancak cesaretle konuşulan gerçekler ve kararlılıkla işletilen adaletle mümkündür.

Susma.
Görmezden gelme.
Normalleştirme.

Çünkü susarsak, suç büyür.

Görmezden gelme.
Sevgiyle kalın.