BURASI DÜNYA

0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

Güneşli bir günde şiir yazmakla, güneşli bir güne şiir yazmak arasında ne kadar uzaklık var?

Kaç çeşit felsefe, kaç cümlelik demagoji ve ıssızlık barındıran kaç psikoloji eder bu uçurum?

Toprak her mevsimde topraktır ve hepimiz topraktan yaratılmadık mı?

Aşk ile eyvallah!..

Pekâlâ, kimimizin göğsü rengârenk çiçeklere gebeyken kimimizin göğsü neden hep naaş bekler?

Korkunun, ümidin, ayağa kalkışın matematiksel bir hesabı mı var?

Yoksa bunları hesaplara indirgeyenler; bizi ruhumuza yabancı kılanlar mı?
Konfor ve huzuru birbirine bulamaç edenler mi?

…

Burası dünya,
Küçümsenmeye gelmez,
Amma çok büyütmekle de itibar bulmaz.

Burası gülistan…
Naaş da var, fidan da…
Mesele asfalta bulanıp, gelip geçenin bastığı çarşı olmamak değil mi?

…

Şöyle bir bakıyorum;

İnsanlar uğradıkları zulmü bile hoş görüyor, oradan efsaneleşmek istiyor.
“En iyi biz kötülüğe uğrarız, en iyi biz ziyan oluruz” gibi bir iddiayla sarhoş insanlar… Absürt trajedi…
Peki neden?

Yalnızlıklarını, bugüne değin kendilerini ifade edememişliklerini, kendilerini gerçekleştirmekten uzak oluşlarını;
bir şekilde bazı kitlelerle ortak kötülüklere uğrama veya uğramış olma çabalarıyla kapatıyorlar.
Merak ediyorum, neden?

Lütfen yadırgamayınız.
Zayıflarımızın güç kazanmak adına mağduriyetlere tutunduğu,
güç sahiplerimizin ise taklidi doğruculuklarla gücüne güç kattığı bir çağı iliklerime kadar fark etmek benimkisi…

Ben sizi Hızır’ım bildim.
Sorular soruyorum.

Neyse ki bir şey yapamamaktan muzdarip değilim.
Musa’nın asası, benim kalemim…
Daha ne olsun?..

…

Ne hazindir, yaşlı semazenimiz dünya, koftiden Musalar’la doldu.
Hızır’a soru sormayı bile beceremeyen…

Neyse, bu bahsi geçelim.

Ne olmuşsa olmuş…
En başından bu yana…
Tüm bunlar belki Âdem babanın bir anlık gafleti,
belki Şeytan’ın hırsı…
Belki… Belki daha başka şeyler…
Hem bakın, hikmet diyor erenler…
Bir kısmı var ki, sır diyor…
Ne olmuşsa olmuş işte…

Bir cümleye denk geldim geçenlerde:

“Oluşumda ihtiyarım yok benim,
Ölüşüm de tıpkı onun gibidir…”

Ne kadar da hakikatli…
Oluşumuz da ölüşümüz de bize bağlı değil…

Ne ezele hükmümüz geçer, ne de ebede.
Yetmesin de zaten…

Varsın, yetemediğimiz yerden yeşersin tevekkülümüz…

Olmaz mı?