
20 Kasım 2025 Perşembe

Tercüman Gazetesi

EVLİLİKTE YALAN: GERÇEĞİ DEĞİL, İLETİŞİMİ KAYBETMENİN SESSİZ ÇIĞLIĞI

ZÜLFÜ YARE DOKUNMAK: YİTİRDİKLERİMİZ

"Halka Aşkla Hizmetin Adı: Arapgir Modeli" Belediye Başkanı Haluk Cömertoğlu ile Röportaj

KUŞLAR YAĞMURDA DA UÇAR

DURUŞ

İNSANLARA RAĞMEN, İNSANLIK İÇİN

YENİDEN MİLLİ MÜCADELE (ÇAĞRI)

Neden İznik?…

BİR DAMLA KAN, BİN BİR ENDİŞE

Bilgi ve Adalet

KADINIM HAKLARIM VAR

AYNADAKİ LEKE

KAN BAĞIŞI: BİR YAŞAMIN KIRILMA NOKTASINDAKİ KÜÇÜK BİR MUCİZEDİR

SALEBE’NİN HİKÂYESİNİ BİLİYOR MUSUNUZ?

Ne Bu Dünyada Ne De Öteki Dünyada

FATİH'İN VE ATATÜRK'ÜN İZİN VERMEDİĞİ PAPA'YA NEDEN İZİN VERİLİYOR?

VAZO ÖNÜNDE SATILAN ÜRÜNLER SAĞLIKLI MI?

BU DÖNER BAŞKA DÖNER… KİME DÖNER?

ÜÇ SIFIRIN ADALETİ, BİR İNSANIN VİCDANI: Prof. Dr. Ayten Erdoğan Meselesi

YOK DEVE

Milletin Vekili Olmak Cesaret İster

ADIM ADIM İLERLİYOR KÖTÜLÜK

ENGELSİZ ÖZGÜRLER

DİNDARLIK VE AYDINLIK

EĞİTİMDE SOSYAL ADALET

HAK ARAMAK HAKKIMIZ MI?

İNSANLARIN EN İYİ İLACI

GÖNÜLLERİN ANAHTARI; EMPATİ

EVLAD-I FATİHAN ve SELANİKLİ MUSTAFA

Ticareti “Franchise’laştıran AKP

Kendi kendime bir hayal kurdum. Hayalin içinde seninle oldum. Hatta âşık bile oldum. Oysa gerçek bambaşkaydı. Ne aşk vardı, ne de sen. İki kişilik değildi bu aşk, ben kendi kendime, kendi içimde yaşadım seni. Kendi kendime konuştum seninle. Sohbetler ettim, şarkılar söyledim. Hayalimdeki senle seviştim. Kızdım da bazen, bazen söylendim, bazen küstüm. Bazen sessiz, bazen gürültülüydü kafamın içindeki biz. Ama hayalimde bile en çok huzuru sevdim. Huzur ne güzel bir kelime, insanın hayatına nasıl da yakışıyor bir bilseniz. Herkesin gerçeği başkaydı oysa. Eğer gerçeklerle yaşansaydı, biz diye bir şey hiç olmazdı bile. Nereden nereye, kim bilir?
Oysa hayal etmek huzur kapısının anahtarıydı ve huzur için özgür olmak gerekliydi belki de. Sahi, özgür olmak ne demekti? Birçok zaman geçirdim gerçek dünyada ama sadece kafamın içinde benleyken özgür hissettim. O halde özgürlük, hayal dünyasının gerçeği, gerçekliğin ise hayali olabilir mi? Bedenlenmiş gerçek, hissedilen duygulardan daha zor yaşıyor. Bir bedenin ruhu yoksa zaten yaşamasının ne anlamı var ki? Ruhun arayışına yardım etmek için var olan beden, ruhunu göremeyene, ona dokunamayana ne anlamsızdır. Bir sevda sadece ruhların temasıyla mümkünken, bedenlerin coşması, birleşmesi fiziksel aktiviteden başka nedir ki?
Hayalimde sevdim seni, hayalimde paylaştım ruhumla beraber kendimi. Hem verdim hem aldım. Bendim, biz oldum, sonra döndüm gerçeğe ve bizken giz oldum. Kime söylesem gerçeği anlamazdı, ime söyledim, ime sakladım bizi. Bir şiirle aralanan kapıdan bir huzur vermek için girdin ama kalamazdın orada, biliyorum. Sınırlı gerçeklerin dünyasında hayallerin de sınırlıyken. Bir an, sadece bir an belki de biri görebilir sandım beni, ama nafile düşler, nafile bekleyişler. Bize zaman lazımdı belki de, oysa zaman yoktu. Zaman sadece araçtı, huzur ise amaç. Hayal de olsa güzeldik. O yüzden de, yine başlattığım gibi bitirdim seni hayalimde. Kendi kendime vedalaştım seninle, içim rahat, dökmeden, saçmadan, senden aldıklarımla, sana verdiklerimle beraber gittim senden, merak etme. Kendi gerçeğime giderken mırıldandım. Ben vedamı söyledim, sen duymadın.
Uğurlar olsun…
Banu Balat