12 Ocak 2025 Pazar
Hayat bir sahne, bizler de o sahnede birer oyuncuyuz. Kimler geldi, kimler geçti, neler yaşandı, neler bitti… Her biri birer iz bıraktı ama sonunda hepsi silinip gitti. Geriye sadece kendim ve benden oluşan “biz” kaldık. Hep de böyle olacak. Çünkü dünya ikiye ayrılır: “Biz” ve “bizim dışımızdakiler.” Bu ikilik hep vardı, hep de var olacak. İnsan ne yaparsa yapsın, “bizim dışımızdakiler” için hiçbir zaman yeterli olmayacak. Kendinizi paralasanız da ne sizi baş tacı eden çıkar ne de sizi gerçekten anlayan. Unutmayın, size sizden daha yakın kimse yoktur. Bunu fark etmek, yaşamın en zor derslerinden biridir.
Her insan, özünde kendisi için yaşar. Size yakın davrananların çoğu, aslında bir şey istedikleri ya da ihtiyaçları olduğu için yanınızdadır. İhtiyaçları sona erdiğinde ise yollarını değiştirirler. Siz o sırada, her şeyden habersiz, öylece kalakalırsınız. İşte o zaman, dünyanın ne kadar dönek olduğunu anlamaya başlarsınız. Dünya dönektir ve döneklerle doludur. Bu acı farkındalık, bazen ağır bir ders olarak gelir. Fakat ders alınırsa, insan kendi değerini bulur.
Bu sefer sözüm, bizim dışımızdakilere. Sevgili dünya, sen bildiğin gibi dön. Çünkü artık biz de sadece kendi bildiğimiz gibi yaşayacağız. Bizim dışımızdakiler ne isterse düşünsün, ne isterse söylesin; biz artık duymayacağız. Çünkü bugünden itibaren kendimizi ve “biz” dediğimiz dünyamızı seçiyoruz. Kapılarımızı size kapatıyor, kendimize sonuna kadar açıyoruz. Bundan böyle, nefes aldığımız her an, sizin kadar bizim de hakkımız olan hayatı yalnızca kendimizle ve kendimizce yaşayacağız. Pek çok bedel ödedik, yani ödediğimiz bedellerle hesap da kapandı. Kimseye borcumuz da kalmadığına göre artık ne alır, ne de veririz. Bu şekilde seversiniz ya da sevmezsiniz, orası size kalmış. Ama şunu bilin: Biz kendimizi sevdiğimiz sürece, sizin ne düşündüğünüzün hiçbir önemi yok.
Hayat uzun bir yolculuk. Bu yolculukta kendimize sahip çıkmayı öğrenmek, başkalarına göre şekil almaktan çok daha değerli. Çünkü yalnızca kendimizi sevdiğimizde, gerçek mutluluğu bulabiliriz. “Biz” dediğimiz bu küçük ama güçlü dünya, aslında her şeyimiz. Ve biz, bu dünyayı korumak için herkese kulaklarımızı tıkayacak, kalbimizi yalnızca kendimize açacağız.
Dünya dönmeye devam etsin; bırakın biz de kendi dünyamızda huzur bulalım.
Banu BALAT