Karadeniz’in hırçın çocuklarından biri olan rahmetli Volkan Konak…
Sana minnet borçluyum ve bir vatandaş olarak kalemim, dilim döndüğünce sana olan sevgimi ve hayranlığımı toplumumuzun bir bireyi olarak kendi adıma anlatmak istiyorum. İnsanlığına, vicdanına, doğruluğuna, dürüstlüğüne, babalığına, sanatına, bayrağına, vatanına, milletine sahip çıkmana hayran bir insan olarak sana sonsuz minnet ve saygı duyuyorum. Mekânın cennet olsun. Ailenin, yakınlarının, sevenlerinin ve Türkiye sanat camiasının başı sağ olsun güzel insan. Sizi örnek alan babaların ve bireylerin çoğalmasını temenni ediyorum. Hep söylerim; bazı insanlar bu dünyaya iyi şeylere, birilerine vesile olmaları için geliyorlar.
Sevgili Volkan Konak;
Sizin bu dünyada olmanız, sonra birdenbire bu dünyayı terk-i diyar edişinizin bile hep güzelliklere, doğruları göstermeye vesile olduğunu düşünüyorum.
Bu dünyaya gelişinizle zaten o güzel kalbinizin ekmeğini herkes yedi ve daha da yiyecek. Ve sahnede terk-i diyar edişiniz de belki “Ben geldim ve gidiyorum, benim yarım bıraktıklarımı ülke olarak sizler tamamlayın.” demekti belki de.
Ve ne yazık ki ülkemizde insanların değerleri, yaşarken bilinmez. Bu geleneği de anlamış değilim. Keşke değerinizi yaşarken daha çok bilebilmiş olsaydık…
Nurlar içinde uyuyun…
KÖŞE YAZILARI
12 saat önceGENEL
13 saat önceGENEL
13 saat önceGENEL
13 saat önceGENEL
13 saat önceGENEL
13 saat önceGENEL
13 saat önce