6

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

“Sevmek” gönlün, “Adam seçmek” ise aklın ve gönlün ortak içtihatıdır ve adam seçmek, adam gibi adam olmanın en kuvvetli delilidir… “Adam seçmek” deyimdir elbet, sözün özü; Erkek olsun, kadın olsun “İnsan seçmek” veya “Dost seçmek” olarak tabir edilebilir.

Dost kondurmaz, rakip oldurmaz, düşman ondurmaz, kula değil, yüreğine sor! Mesafe, dostluğun sigortasıdır, muhabbeti korur. Hayattaki her şey gibi dostluğun ve muhabbetin muhafazası için denge, mesafe ve ölçü çok önemlidir. Beşeriyette dostluk ilişkileri ifrat ve tefrit noktasında; Bağları zayıflatarak yılgınlık ve ayrışmalara yol açar, bu ayrışma kişisel gelişim uzmanlarına göre muhtemel maddi-manevi “Alma verme dengesinin” bozulduğundandır. Yine bu durum halk diline; “Fazla muhabbet tez ayrılık getirir” olarak yansımıştır. İnsan ilişkilerini ve dostluğu, inanç ve törelerimize göre şekil alan kök kültürümüze göre ele aldığımızda, binaenaleyh Mutasavvıf ve Halk Şairlerince yazılmış eserlere baktığımızda; Kendini bilen ve bulan insan için en nezih kişisel gelişim merkezi kalptir, eğitmeni de kalplerimizin ve ülfetin hâkiki sahibidir diyebiliriz. Merhum Aşık Veysel’in dediği gibi:

“Her kim ki olursa bu sırra mazhar Dünyaya bırakır ölmez bir eser Gün gelir Veysel’i ey yâr bağrına basar Benim sadık yârim kara topraktır…”

Dost ile dolmaya geldik! Güney yörelerimizdeki hanımların, insan ilişkilerini, yemek yapma mahareti ile ölçtükleri batıl bir denge testi vardır. Bu ritüel aşırı ironi içerse de ciddiye alanlar da yok değil… Sözüm ona; Dolma, sarma, içli köfte, mantı vs.. türü yemekleri yaparken iç harcı dış malzemesine denk getirebilen insan akıllı ve dengeli olurmuş, dostunu da düşmanını da iyi bilirmiş… Misal; yemeğin iç harcı fazla gelirse, yakınında dost bildiği düşmanı çok, dış malzemesi fazla gelirse düşman bilip uzağında tuttuğu dostu çok gibi.

Efendim, keyfe keder mevzuları geçip, Ebu Mûslim Horasanî’nin bilgeliğiyle bağlayalım konuyu; “Onlar şer yapmayacaklarından emin oldukları için dostlarını uzak tuttular, kendilerine bağlamak için düşmanlarını yakınlaştırdılar. Yakın tutulan düşman dost olmadı ama uzak tutulan dostları düşman oldu, herkes düşman safında birleşince yıkılmaları mukadder oldu.”

Yani diyor ki; Efendim, dolmalarınızın alayı yandı, bu sofradan size ekmek çıkmaz.

Banu SANCAK