“Umudumu Seveyim”

2

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

Mavinin tüm tonları raks ederken Marmara kıyısı

Melankoli bir hayal öper yaralarımı 

Gemilerim batmış kimin umurunda 

Zaten kağıttandı 

Bir hayale tutunurken umutlarımın kırk mumu yanar içimde 

Alev alır Marmara 

Alev alır akşam,  boyanır kızıla 

Kefilim dokuz doğuran acılarıma.

Hayat sabretmektir belki de

Ve inanmaktir yağmur sonrası çıkacak gökkuşağına 

Kaybetmek ne kelime 

Sümme haşa !

Umudun gölgesinde ümitvar yaşamak yaraşır namıma 

Yarının hülyalarını toprağa ekip 

Güzel bahçeler yetiştireceğim

Deniz kıyısında 

Ve kağıttan olmayacak bu kez gemilerim 

Büyük gemiler inşaa edeceğim süzüle süzüle umutlara 

Yaşanacak güzel günlere kefaret bilirim 

Acılarıma kefilim 

İşte bu yüzden eminim 

Filizler baş verirken 

Umudumu Seveyim 

Şafağın doruğunda 

 Sevinçler göz kırpar durur bana 

Bahar Önen BÜKE