1

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

21 Mart 2024 günü bir yakınımın ölüm ilanını duymamla başladığım günü, bu yakınımı mezarlıkta son yolculuğuna uğurlamam ve akşam çocuklarının evinde taziye ziyareti yaparak bir anda bitirdim. Yakınımın ardından kendisi ve bu dünya hayatı için yaptığımız konuşmalar bana çok derin mesajlar verdi. Şunu ilk olarak gördüm ki, bir insanın ardından bırakabileceği en büyük miras, atalarımızın ifade ettiği gibi sadece hoş bir seda imiş.

Peki, ömür nedir ve bizler ömrümüzü nasıl geçiriyoruz? İnsanın doğumundan ölümüne kadar geçen sınırlı zaman dilimine ÖMÜR denir. Her insan dünya ömrünü en iyi şekilde değerlendirmek için devamlı planlar yapmakta ve bu yolda imkanları dahilinde çeşitli çalışmalar yapmaktadır. Ömrümüzü nasıl geçirmeliyiz diye planlamalar yaparken internet sitelerinde ulaştığımız bazı bilgiler bizi çok etkiliyor. Güneş her gün herkesin üzerine eşit doğmaktadır ama gül başka leş başka kokmaktadır.

Apple’ın kurucusu ve dünyanın en zengin kişilerinden biri olan Steve Jobs’un hayata gözlerini kapamadan önce yazdığı aşağıdaki son yazı bizler için ne kadar anlamlı acaba? ‘’İş yaşamında büyük başarılara ulaştım. Kimilerinin gözünde yaşamın başarısının simgesi, fakat işin dışında çok az neşem oldu benim. İşin sonunda zenginliğim, alışmış olduğum hayatın bana getirdiği tek gerçeklik. Ölümle yüzleştiğim şu anda, yatağımda uzanıp hayatımı gözlerimde canlandırırken, fark ettim ki gururlandığım bilinirliğim ve servetim ölümün karşısında ne kadar da anlamsızmış. Kaybedilen maddesel şeyler bulunabilir ya da yerine başkası konur fakat kaybedildiğinde bulunamayacak tek şey varsa o da YAŞAM. Şu an hayatınızın hangi sahnesinde olursanız olun, zaman ile, o sahne perdesinin kapanması ile yüzleşeceksiniz. Ailenize, eşinize, arkadaşlarınıza çok kıymet verin ve sevin. Kendinize iyi davranın ve insanlara değer verin. Yaşlandıkça ve umut ediyorum akıllandıkça fark ediyoruz ki, 300 dolarlık saatle 30 dolarlık saatle aynı zamanı söylüyor. İç huzurun bu tarz şeylerle elde edilmediğini anlıyorsunuz. İster first class ister ekonomi uçun bilin ki o uçak düşerse siz de düşeceksiniz.’’

Charlie Chaplin’in aşağıdaki iki cümlesi de bizler için ne kadar anlamlı acaba? ‘’Bu dünyada hiçbir şey kalıcı değil. Hatta sorunlarımız bile. Hayatta en çok boşa harcanan gün, gülmediğiniz gündür.’’

Peki biz bu ömrümüzü nasıl geçiriyoruz? İnsanların genellikle ömürlerini; 28.3 yılı uyuyarak, 10,5 yılı çalışarak, 9 yılı televizyon karşısında ve sosyal medyada, 6 yılı ev işlerinde, 4 yılı yemek ve içme, 3,5 yılı eğitim, 2,5 yılı kişisel bakım ve hazırlık, 2,5 yılı alışveriş, 1,5 yılı çocuk bakımı ve 1,5 yılı ulaşımda geçirdiği tespit edilmiştir. Bu tespitlere göre bizler ömrümüzü doğru kullanıyor muyuz acaba? Yine Birleşmiş Milletler Nüfus Fonunun 2017 yılı verilerine göre dünyada ortalama yaşam süresi erkeklerde 70 yıl, kadınlarda 74 yıl olduğu tespit edilmiştir.

Allah’ımızın biz insanlara verdiği en önemli iki servet ömrümüz ve aklımızdır. Geçen gün bir daha geri gelmiyor. Ömrümüzün tükendiğini hiç fark etmiyoruz. Peygamberimiz Hz. Muhammet bu zaafımızı ‘’İnsanoğlunun arzusu ve ihtirasları ihtiyarlamaz’’ diyerek tespit etmiştir. Eğer her gün gökyüzünde ayı görebiliyorsan, Allah’ımızın güzelliğini görürsün, eğer güneşi görebiliyorsan, Allah’ımızın gücünü görürsün ve aynada kendini görüyorsan Allah’ımızın yarattığı en mükemmel şeyi görürsün.

Peki peki bizler dünya hayatlarımız için devamlı planlar yaparken ve bize bu hayatı veren ve de bizlere bu hayatı yaşatan Allah’ımıza öbür dünyada hesap vermek ve öbür dünyamız için planlamalar ve de çalışmalar yapıyor muyuz? Atalarımız bu konuda ne güzel tespitlerde bulunmuş; ‘’Hiç ölmeyecekmiş gibi dünyaya, yarın ölecekmiş gibi ahirete çalışın’’

Sözün özü; her insan Allah tarafından kendisine verilen zamanın pilotudur. Hepimiz bu dünyadan geçen turistleriz. İnsanların bu dünyada sahip olduğu en büyük servet akılla kullandığı ömürdür. Bu dünyadaki akıllı kişi ise hem bu dünyası hem de öbür dünyası için planlama ve çalışmalar yapandır.

Sözlerimizi bizlere ömrümüzü sorgulatan milli değerlerimizin şairi olan Aşık Veysel Şatıroğlu’nun aşağıdaki ‘’Uzun İnce Bir Yoldayım’’ şiiri ile bitiriyoruz:

Uzun ince bir yoldayım
Gidiyorum gündüz gece
Bilmiyorum ne haldeyim
Gidiyorum gündüz gece

Dünyaya geldiğim anda
Yürüdüm aynı zamanda
İki kapılı bir handa
Gidiyorum gündüz gece

Dr. Tuğtigin Şen