Şifaya eş yağarken nisan yağmurları
Savurur kokusunu
Leylağın kokusu nisandan duyulur
Mayısı davet ederken sağanakları
Nisan yüreklim, üzülme olur mu?
Müjdeler nisan, mayısın mor tonundaki leylakları
Ayrı şehirde olsak da,
Bak bizim mevsimimiz hep aynı
Leylaklar açacak
Üzülme
Yıkayıp, arıtarak tozunu pasını
Ve misleyip şifayı
Davet ediyor mayısı
Sil gözyaşını
Leylaklar açacak
İnan açacak o leylaklar
Gözyaşınla arıttığın yüreğin
Zarif bir şiir gibi
Leylaklara bakacak
Göçmen kuşlar şehrinde yeniden buluşacak
Nisan yüreklim
A benim buğulu kirpiklim
Yüreğindeki sağanaklar şimşek çaktırırsa
Korkma
Gürültüsüne umutlar uyanacak
Ve bir sabah gözbebeklerinin perdesini araladığında
Bir çocuk elinde pamuk şekeriyle
Kahkaha atacak
Yüreğinin sokaklarında
Mevsimlere iyi bak
Ama en çok mayısı getiren nisana
Çarparken yüreğine rüzgarını
Bir irkilmeyle hatırlatacak
Yağmur sonrası
Leylak kokulu güneşler açacak
KÖŞE YAZILARI
2 saat önceGENEL
2 saat önceGENEL
2 saat önceGENEL
2 saat önceGENEL
2 saat önceGENEL
2 saat önceGENEL
2 saat önce