Siyah Mantolu Kadın – Bahar Önen BÜKE

Yağmur düşüyor karanlık şehrin sisli, puslu sokaklarına

Ve siyah mantolu bir kadın sokaklarda,bir başına

Rüzgar okşuyor saçlarını ,yürürken kaldırımda

Gözlerinden yaşlar süzülüyor, öpüyor yanaklarını

Arada titreyen elleriyle silsede

Gözleri oldukça ısrarlı.

Dindiremiyor acısını,ne saçlarını okşayan rüzgar,ne yanaklarını öpen göz yaşı

Yağmur şehre, gözden akanlar içine

Yağdıkça yağıyor, yağdıkça yağıyor

Ah kırık kalbin vaveylası

Kalbi titriyor

Acısı büsbütün ele geçirmiş bedenini

Öylece, sessizce uzaktan gizlendim de seyrettim

Zaten ne yapabilirdim

Acısı haykırıyordu şehre,şehir yankılanıyor

Hepsini işittim.

Aheste aheste atarken adımlarını.

Ah siyah mantolu yalnız kadın

Yağmurdan değil bu tavır

Soğuktan değil inandım,işledi içime

Ah o istisnalar ukala,kaba, acımasız istisnalar

Canınız cehenneme

Biraz sonra duruyor,irkiliyor

Belli ki hesaplaşma bitti,sabahı bekleyemez di

yatsı namazına müteakiben defnetti içindekilerini

Dik durmak Onun asil şahsiyetiydi

Karanlık şehre yağmur ısrarla yağıyor

Sağa sola bakıyor

Öyle mahmur öyle de gururlu

Duymasın kimse sessiz çığlığını

Bilmesin kimse

Siyah mantolu bu kadın neden ağlıyor?

Üstelik dünya kadınlar gününe de az kaldı

Ağlatılan, dövülen, öldürülen kadınların günü

Sosyal medyada yine methiyeler düzerler,

Sahi

Siyah mantolu kadının gözleri neden yağmurla yarışıyor?

Ve sonra

Yağmurlu şehrin, karanlık kalabalık sokaklarına karışıyor

Mücadele diyorum kendi kendime

 mücadele,belki de kadının ta kendisiydi ve bir kadına ne de çok yakıştırılıyor

Hiç tanımadığım,  acının şah damarından öpen siyah mantolu güçlü kadın

Mücadelenin alnından öpüyorum

İçime işlerken acını

Dua ile seni göz izahımdan uğurluyorum

Güçlü kal…. Hoşça ! Kal

“Bu hikaye asla bir hayal ürünü değildir. Ve unutma,her hikayenin bir ruhu vardır.O ruha ancak kalp gözü ile erişilir. Açın kalbinizin gözünü!  Açın ki dünya güzelleşsin, açın ki dünyanız güzelleşsin”

Bahar Önen BÜKE/"Siyah Mantolu Kadın" şiir kitabının yazarı