İZ SÜRÜMÜ

Kıymetli okurlarım merhaba,

Tercüman gazetesinin bende yeri başkadır. Gazetemizde yazar olma teklifiniz ile anılarımın iz sürümüne, mutlu çocukluğuma döndüm.

Rahmetli babam Tercüman gazetesi alırdı. Çocukken gazete okumak benim vazgeçilmezimdi. Babam bir an önce gelse de gazeteyi getirse diye beklerdim. Gerçekten ilkokul yıllarımdı; okuma isteğim doruktaydı. Magazin sayfasını okumazdım. Rahmetli Rauf Tamer'in köşe yazısı "Anahtar Deliği"ni okurdum. Babamın gazeteyi akşama getirmesi nedeniyle artık her sabah erkenden kalkıp gazete bayiinde sıraya girerdim. Gazetenin kokusu ve içindeki dünya geleceğime yön veriyordu. Okuma hevesim, rahmetli babam Toprak İskan Memuru olduğu için evimizde bir kütüphane bulunmasından kaynaklanıyordu. Her fırsatta babamın dairesine gidip kütüphaneyi temizlerdim ve kitaplarımı orada alıp okurdum. Ödül olarak babam bana limonata ikram ederdi. Bütün hayalim gazeteci olmaktı. Lise yıllarımda yarışmalarda ödüller alıyordum. Hayat istediğim yönde gelişmedi ama hayata değer katmak için kendimi geliştirdim ve geliştirmeye de çalışıyorum daima.

Tercüman gazetesinde yazar oluyorum şu an. İz sürümümde, babamın ruhuyla bütünleştim. Mutlu oldum zamanla, yaşam neler sunmuyor ki değil mi?

İlk yazım ve şiirim babama ithafen olsun istedim. Uzun soluklu yolculuğumuz beni onore edecektir, Tercüman gazetesi bünyesinde.

Kıymetli okurlarımıza sağlık ve esenlik diliyorum.

NERDESİN CANIM BABAM?

Yar yarası değilsin içimden atamam
Böylesi sevgiyi ben, dünyada bulamam
Sana kıble olmuşum seni hiç unutmam
Kokun sinen varlığın nerede canım babam?

Hicranın fragımdı soldu Nevbaharım
Derin kuyu yokluğun sevgine muhtacım
Tütmez baba ocağım yıkıldı genç çağım
Kokun sinen varlığın nerede canım babam?

Üşümüş bir serçeyim güneşi görmedim
Güz sancısı yüreğim şad olup gülmedim
Yüce dağım, çınarım sana nasıl yanmam
Kokun sinen varlığın nerede canım babam?

Gençliğim soldu sensiz, ağlama desende
Karlar yağdı başıma bedenim şebnemde
Zambaklar ağladı gittiğin mevsimde
Kokun sinen varlığın nerede canım babam?

On altı yaşımda acıya sarıldım
O kutsal adın babam, haykırmak isterdim
Cam kesiği kanatır son nefese değin
Kokun sinen varlığın nerede canım babam?

Ruhun şad olsun ulu çınarım.
Ayla Mediha ESER