Hüznün kıyısında battı güneş bu akşam

 Artçı sarsıntılar da

 Zelzeleden kalanları toplayıp yüreğim

Bir gün daha bitmiş, bitsin

 bu değil ki derdim ,mücbir sebebim

Döktüm hüznümün eteklerine

Hesaba çekercesine battı güneş

Beni de alıp içine

Görevini devir alırken ay ve gece

Acımasız hakikati bir şamar gibi vurdu yüzüme

Aşklar tezgahlarda, bozuk para

Kuruş kuruş harcayanlar gördüm

Kuruşa satanı, beleşe vermiş olsam da

Yana,yana

Gördüm

Cünup beyinlerin toz bulutları gibi savrulduğu rüzgarları da

Sonu yalnızlık limanında  hüsranda

Oysa Hz Ayşe “ kördüğüm” gibi der de

Ve Ebul As “cennetimin kapısı,gitme “derdi Zeyneb’ine

Aşk kalpte Kâbe!

Put haneye döndü,pazara döküldü

Gördüm ki hepsi pamuk ipliğinde.

Kurtuluşa ermez belki de

Okunsun fatihalar aşkın rahmetine!

İnsan denilen çakallar gördüm

Nefsin kalıbına uydurulmuş dinler gördüm

Dikiş tutmayan karakterleri

Taşeron ömrümüze kâfi değil mi?

Bu sınavda

Hak arar haksız ukalâ

Ne sanır ki kendini,ne cüretle

Sabıra müptela,inatla direnen kalp kâbemde

Sevmeleri eda etsemde

Palazlansam da vicdanın secdesinde

Bir gün tıkanacak bu nefesinde

Nefesin kadar bu dünya !

Ve antin kuntin işlerle

Falan filana boyalı dönerken, dönek dünya

Fırıldak satanlara inat

 Halisane dik kalanlarla

Haydi hep birlikte

İnsanlığın ruhuna el Fatiha!

Bahar Önen Büke