Azat Et

Geceler ateş alıp tutuşurken özleminle
Sensiz atan yüreğimde alevler üşür yoksun diye
Küllerinden arta kalandır bu aşk belkide
Acılar galeyana gelip
Akıl çaprazında bir bir sıralarken soruları
Sırra kadem basar umutlar
Ciğerin isli korunda kalbimin kapanmayan yarası  usul usul kanadı
Şehre yayıldı tiz bir yalnızlığın hıçkırığı
Şehri kaplamış musibet karabulutlar
Çisil çisil ıslanırken kaldırımlar
Ne yana baksam kol gezer hatıralar
Prangalı bakışlar
Prangalı kavuşmalar
Ve ben şehrin sisinde yas içtim
İçli içli ağlarken bulutlar

Kurulmuş simyah gecenin eteklerine yalnızlığın senfonisi
Çınlar gece ağlar gece
Geceler çaresizliğimin iniltisi.

Bakarken yıldızlara umutsuzca
Sokulup usul usul gecenin koynuna
Düşler ağlar acı acı
Gidişinin hep perde arkası 

Yolunu gözlediğim pencerelerim buğulandı
Görünmez oldu kavuşmanın yolları
Menfezleri çökmüş pencerelerin umutları kırık yaralı
Gecenin buhranları üstüme abandıkça
Örgütleniyorum
Acıya, baş belası için için yanmalara 

Ve kokun gelir burnuma
Ahh derin derin çekip içime doldururken kokunu her bir hücreme
Anlamalıydım
Yalnızlığıma stoklanan kokunla avunacağımı
Ve anlamalıydım
Kokunun gecelerimi harlatacağını 

Göğüs kafesimin tam orta yerinde bir çatırtı
Ölesiye sancılı
Yokluğunun içimde bıraktıkları
Kulaklarımda ise acı sözlerin yırtığı 

Kokun harmanlanırken hayalinle
Ömrüm anılara müebbet
Gözlerimin terine meftundur hasret
Taziye yeridir ahı çehresinde gecenin dilsiz meydanı
Bekleyişlerimin Eyyubi sabrı çatladı
Hayra yorduğum tüm düşler
Düşüyor kirpik uçlarımdan birer birer 

Gönül kapımın önünde birikmiş sabrımla diliyorum
Sabredemiyorum ayrılıklar gömütü  arasatta
Tut beni zuhuratta
Hüznümün sızısıyla sesleniyorum sana
Ey hasret
Beni azat et
Ey aşk
Beni azat et 

Bahar Önen BÜKE